Όταν το θαύμα «νικά» την επιστήμη: 2χρονος «γύρισε» από τον θάνατο και στέλνει μήνυμα ζωής
Η συγκινητική ιστορία επιβίωσης του 2χρονου Όλιβερ που έφτασε κοντά στον θάνατο όταν παρασύρθηκε από φορτηγό
Όταν οι γιατροί στο νοσοκομείο ρώτησαν τους γονείς του 2χρονου Όλιβερ Στάουμπ αν ήθελαν να δωρίσουν τα όργανα του παιδιού τους, η μητέρα του, Λόρα, δεν δίστασε.
Ωστόσο, όταν η οικογένεια επέστρεψε στο δωμάτιο για να τον αποχαιρετήσει, τους περίμενε μια απίστευτη έκπληξη: ο Όλιβερ είχε δείξει σημάδια βελτίωσης, με τους γιατρούς να προειδοποιούν, ωστόσο ότι, ακόμα κι αν επιζούσε, θα έμενε παράλυτος από τον λαιμό και κάτω.
Μιλώντας στο People, η μητέρα του 2χρονου που κατάφερε να κρατηθεί στη ζωή, έπειτα από παράσυρση φορτηγού, μένοντας ολικά παράλυτος, εξομολογήθηκε: «Ο Όλιβερ είναι το πιο χαρούμενο παιδί. Ξέραμε ότι θα ήταν ευτυχισμένος αν μπορούσε να βοηθήσει κάποιον άλλον», όταν ρωτήθηκε για τη δωρεά οργάνων του παιδιού της, μέχρι να γίνει το πραγματικό θαύμα.
Καθώς ο μικρός άρχισε να δυναμώνει, η Λόρα και ο Στέφαν εκπαιδεύτηκαν στο πώς να τον φροντίζουν στο σπίτι. Το ταξίδι πίσω στη Γερμανία ήταν αδύνατο. Έτσι, πήραν την δύσκολη απόφαση να πουλήσουν το σπίτι τους και να εγκατασταθούν προσωρινά στο Μεξικό, κοντά στην οικογένεια της Λόρα.
«Φύγαμε για πέντε εβδομάδες διακοπές και δεν επιστρέψαμε ποτέ», λέει ο Στέφαν στο People. Ο πατέρας της Λόρα μάλιστα διαμόρφωσε ένα δωματιο ειδικά εξοπλισμένο για τις ανάγκες του εγγονού του.
Ύστερα από 39 ημέρες νοσηλείας, ο Όλιβερ πήρε εξιτήριο με αυχενικό κολάρο και τραχειοστομία.
«Οι γιατροί τον έστειλαν σπίτι θεωρώντας ότι δεν υπήρχε ελπίδα», λέει ο νευροχειρουργός Δρ. Μοχάμεντ Μπιντόν. «Αλλά οι γονείς του ήταν απίστευτα αισιόδοξοι — και τον κράτησαν στη ζωή».
Η Λόρα θυμάται: «Μας είπε αργότερα ο γιατρός ότι ακόμα κι ένα φτέρνισμα θα μπορούσε να τον σκοτώσει».
Αποφασισμένοι να μην τα παρατήσουν, οι γονείς του μικρού ήρωα άρχισαν να αναζητούν λύση. «Σκεφτήκαμε: αυτό δεν μπορεί να είναι το τέλος. Ο Όλιβερ επέζησε, παλεύει, πίνει, τρώει, μιλάει — ενώ μας είχαν πει ότι δεν θα το κάνει ποτέ. Έπρεπε να βρούμε κάτι να τον βοηθήσει».
Η Λόρα βρήκε τον Δρ. Μπιντόν στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, που ερευνούσε θεραπείες με βλαστοκύτταρα για κακώσεις του νωτιαίου μυελού και τον παρακάλεσε απεγνωσμένα να βοηθήσει το παιδί της.
«Μου είπε: Δεν μπορώ να σου υποσχεθώ τίποτα. Είναι μια πολύ δύσκολη περίπτωση. Μπορώ όμως να την εξετάσω», θυμάται η ίδια.
Ο Μπιντόν συμφώνησε να αναλάβει τον Όλιβερ, όμως το κόστος για τη μεταφορά και την επέμβαση ξεπερνούσε τα 300.000 δολάρια. Η οικογένεια δημιούργησε σελίδα στο GoFundMe, αλλά τα χρήματα ξοδεύτηκαν για ειδικό αναπνευστήρα.
Τότε ήρθε μια αναπάντεχη βοήθεια: το ίδρυμα του ποδοσφαιριστή Τόνι Κρόος προσφέρθηκε να καλύψει όλα τα έξοδα, τα οποία τελικά ξεπέρασαν το 1 εκατομμύριο δολάρια.
Στις 11 Ιουλίου, ο Δρ. Μπιντόν και η ομάδα του στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο πραγματοποίησαν δύο πολύπλοκες επεμβάσεις για να σταθεροποιήσουν το κρανίο με τη σπονδυλική στήλη του Όλιβερ.
Οι πρώτες ημέρες ήταν δραματικές — η καρδιά του παιδιού σταμάτησε κάποια στιγμή — αλλά σύντομα άρχισαν τα θαύματα.
«Ξεκίνησε να κινεί το δεξί του χέρι», ανέφερε ο γιατρός στο People. «Στην αρχή νομίσαμε ότι ήταν σπασμός, αλλά σιγά-σιγά κούναγε τα δάχτυλα, μετά τα πόδια, ανέπνεε χωρίς βοήθεια. Κάθε μέρα έκανε κάτι καινούριο».
Η πρόοδος του Όλιβερ χαρακτηρίστηκε «θαυματουργή».
«Περιμέναμε απλώς να σταθεροποιηθεί ο αυχένας του», εξηγεί ο Μπιντόν. «Και τώρα μιλάμε για παιδί που κινεί τα άκρα του, νιώθει πότε θέλει να ουρήσει — κάτι που δεν έχει καταγραφεί ποτέ ξανά στην ιατρική βιβλιογραφία, σε παρόμοια περιστατικά».
Τον Αύγουστο, η οικογένεια επέστρεψε στο νέο της σπίτι στο Μιτσοακάν του Μεξικού, όπου ο Όλιβερ μέρα με τη μέρα παρουσιάζει σταδιακή βελτίωση.
«Εκφράζεται, θυμώνει, γελάει, τραγουδάει — κινείται όλο του το σώμα», λέει ο πατέρας του Όλιβερ, Στέφαν.
Ο λογαριασμός του Όλιβερ στο Instagram, τον οποίο διαχειρίζεται ο πατέρας του, έχει πλέον πάνω από 100.000 ακόλουθους. Έχει αρχίσει να κινεί και το αριστερό του χέρι, ενώ ο φυσικοθεραπευτής του δουλεύει για να τον βοηθήσει να σταθεί όρθιος.
«Δεν είναι πια σαν πλαστελίνη», λέει η μητέρα του. «Όταν του λες ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι, προσπαθεί πιο σκληρά. Θέλει να σε διαψεύσει. Τον έχουμε αποχαιρετήσει τόσες φορές, κι όμως είναι ακόμα εδώ. Για εμάς, δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορεί να κάνει».
Αργότερα μέσα στον μήνα, οι γονείς του θα μπορέσουν να αφαιρέσουν το αυχενικό κολάρο και ελπίζουν ότι σύντομα θα αναπνέει χωρίς τον αναπνευστήρα. Το μεγάλο τους όνειρο; Να περπατήσει ξανά.
«Τι μπορεί να πετύχει; Μόνο ο Όλιβερ το ξέρει», λέει η Λόρα στο People. «Αν θελήσει να περπατήσει, θα το κάνει. Είμαι εκατό τοις εκατό σίγουρη».
Την άνοιξη του 2026, η οικογένεια σχεδιάζει να επιστρέψει στο Σικάγο, ώστε ο Όλιβερ να υποβληθεί σε μια κλινική δοκιμή βλαστοκυττάρων. Ο Δρ. Μπιντόν παραμένει συγκρατημένα αισιόδοξος: «Δεν υπάρχουν εγγυήσεις, αλλά ο Όλιβερ μας έχει διαψεύσει σε κάθε στάδιο. Ο ουρανός είναι το όριο γι’ αυτό το παιδί».
Διαβάστε επίσης
