ΥΓΕΙΑ

Χωρίς επιχειρήματα ο Ξανθός στη Βουλή για την καταστροφή της εγχώριας παραγωγής φαρμάκου (video)

Χωρίς επιχειρήματα ο Ξανθός στη Βουλή για την καταστροφή της εγχώριας παραγωγής φαρμάκου (video)

Με διστακτική φωνή, χωρίς ουσιαστικά επιχειρήματα και με τη διάσωση της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας να παραπέμπεται στο μέλλον βάσει ενός αβέβαιου αναπτυξιακού σχεδίου, ο υπουργός Υγείας, Ανδρέας Ξανθός, επιχείρησε να δικαιολογήσει τα -καταστροφικά για την εγχώρια παραγωγή φαρμάκου- μέτρα που φέρνει η συμφωνία με τους δανειστές όσον αφορά στα προαπαιτούμενα, μέρος των οποίων περιλαμβάνεται στο πολυνομοσχέδιο.

Ο κ. Ξανθός υποστήριξε ότι την επιβολή clawback στη νοσοκομειακή δαπάνη ζήτησαν οι δανειστές, παρόλο που άλλες πηγές με γνώση της διαπραγμάτευσης επιμένουν ότι πρόκειται για νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, προκειμένου να διαχειριστεί τις ελλείψεις φαρμάκων στα νοσοκομεία λόγω της ανεπαρκούς χρηματοδότησής τους από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Από την άλλη, ο υπουργός Υγείας παραδέχτηκε ότι οι νέες μειώσεις στις τιμές των οικονομικών φαρμάκων, που παράγει κυρίως η ελληνική φαρμακοβιομηχανία, καθώς και ο μηχανισμός αυτόματης επιστροφής (clawback) αποτελούν αδιέξοδη και εμμονική πολιτική.

Επίσης, αναγνώρισε ότι πλήττεται η εγχώρια παραγωγή φαρμάκου, η επιβίωση της οποίας θα εξαρτηθεί από ένα μελλοντικό αναπτυξιακό σχέδιο της εγχώριας βιομηχανίας, καθώς και από ενημερωτικές καμπάνιες του κοινού και του ιατρικού κόσμου για τα γενόσημα και τα εγχωρίως παραγόμενα φάρμακα γενικά, ώστε να αυξηθεί η διείσδυσή τους.

Η καταστροφή, όμως, στην ελληνική φαρμακοβιομηχανία θα έχει ήδη συντελεστεί…

Αναλυτικά η ομιλία του υπουργού Υγείας:

«Η ρύθμιση που υπάρχει στο νομοσχέδιο ήταν στοιχείο της συμφωνίας που επετεύχθη τις προηγούμενες ημέρες. Ήταν στοιχείο των προαπαιτούμενων για να υπάρξει η ομαλή ροή στη χρηματοδότηση της χώρας. Είχε δύο στοιχεία. Το ένα στοιχείο ήταν αυτό που αποτυπώνεται στο νομοσχέδιο: η θεσμοθέτηση μηχανισμού αυτόματης επιστροφής clawback για τη φαρμακευτική δαπάνη που πραγματοποιείται στα νοσοκομεία. Μέχρι τώρα αντίστοιχος μηχανισμός υπάρχει για την εξωνοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη που έχει σταθεροποιηθεί λίγο κάτω από τα 2 δισ. τα τελευταία χρόνια. Για πρώτη φορά οι δανειστές απαίτησαν κάτι αντίστοιχο και για τη νοσοκομειακή δαπάνη. Δεύτερο στοιχείο ήταν η απαίτηση να καταργηθεί ο μηχανισμός προστασίας από την πτώση των τιμών στα off patent φάρμακα και στα γενόσημα που παρότι δεν ήταν νομοθετημένος ήταν στοιχείο των υπουργικών αποφάσεων.

Μέσα από τη συμφωνία, πετύχαμε αυτός ο μηχανισμός να απομοιωθεί σε βάθος διετίας και όχι αυτόματα, όπως ήταν η αρχική απαίτηση.

Με αυτές τις δύο ρυθμίσεις σίγουρα υπάρχουν δυσκολίες, ωστόσο πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πως πρώτον: δεν επιβαρύνονται οι ασθενείς που είναι ο αδύνατος κρίκος και στην αγορά φαρμάκου και στο σύστημα Υγείας. Δεύτερον: δεν επιβαρύνεται μονομερώς η εγχώρια βιομηχανία. Επιβαρύνονται ισότιμα και η βιομηχανία που παράγει στη χώρα μας γενόσημα και οι πολυεθνικές επιχειρήσεις οι οποίες εισάγουν on patent φάρμακα. Γιατί από την απομείωση θίγεται κυρίως η εγχώρια βιομηχανία, αλλά από το clawback στα νοσοκομειακά φάρμακα θίγονται κυρίως οι πολυεθνικές οι οποίες έχουν περίπου το 80% αυτής της αγοράς.

Το τρίτο είναι ότι λύνουμε με αυτόν τον τρόπο ένα σημαντικό κοινωνικό πρόβλημα που ήταν η υποχρέωση των ασθενών, επειδή τα νοσοκομεία είχαν ελλειμματικό προϋπολογισμό για τα φάρμακα, να παίρνουν από τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ, με δαπάνη του, ακριβά φάρμακα, να ταλαιπωρούνται και να επιστρέφουν στα νοσοκομεία για τη θεραπεία τους. Με την ενοποίηση έτσι της δαπάνης αντιμετωπίζουμε οριστικά ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα και αίτημα των πασχόντων.

Και το τέταρτο φυσικά είναι ότι υπάρχει δημοσιοοικονομικό όφελος από αυτές τις ρυθμίσεις, από το οποίο το στοίχημα είναι να ανακουφιστούν οι πολίτες που έχουν επιβαρυνθεί υπέρμετρα για να έχουν πρόσβαση στα φάρμακα. Ενώ έχει μειωθεί σωστά η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη, την ίδια περίοδο οι πολίτες επιβαρύνονται με τριπλάσιο ποσοστό σε συμμετοχή ανά συνταγή.

Θεωρούμε ότι η πολιτική των δανειστών που έχει μια εμμονική επικέντρωση στη μείωση των τιμών και τους μηχανισμούς των clawback είναι προβληματική και αδιέξοδη. Και ο λόγος είναι ότι δεν έχει πετύχει το στρατηγικό στόχο: να αυξήσει τη διείσδυση των γενοσήμων στην αγορά, ότι έχει μετακινήσει ένα μεγάλο κόστος στον ίδιο τον πολίτη και τρίτον εν έχει επηρεάσει τον όγκο των συνταγών.

Άρα η απάντηση είναι μια δέσμη διαθρωτικών μέτρων που θα παρεμβαίνει στη ζήτηση, στην υπερβολική συνταγογράφηση και κυρίως στην κατεύθυνση υπέρ των ποιοτικών γενοσήμων που παράγονται στη χώρα μας. Και αυτό είναι πρόκληση για την κυβέρνηση.

Η δικαιολογημένη αγωνία για την επιβίωση - την παραγωγική - της εγχώριας φαρμακοβιομηχανίας, για τις θέσεις εργασίας στη χώρα μας, για τη δυνατότητα αυτός ο τομέας να είναι ένας προνομιακός χώρος παραγωγικής ανασυγκρότησης στον τόπο μας, αν δεν συνοδευτεί με μια σοβαρή παρέμβαση που θα ενισχύσει την αξιοπιστία των γενοσήμων φαρμάκων, να πειστούν δηλαδή και οι γιατροί και οι ασθενείς ότι μπορούν να έχουν αποτελεσματική φροντίδα από αυτά τα φάρμακα, τότε θα έχει χαθεί όλη η ιστορία. Εκεί πρέπει να επικεντρωθούμε και υπάρχουν τρόποι παρέμβασης. Υπάρχει η δυνατότητα και θα το προχωρήσουμε την επόμενη εβδομάδα να συγκροτήσουμε επιτροπή διαπραγμάτευσης του ΕΟΠΥΥ για πολύ χαμηλότερες τιμές στα ακριβά, καινοτόμα και εισαγόμενα φάρμακα. Υπάρχει η δυνατότητα να ενισχυθούν τα διαγνωστικά και θεραπευτικά πρωτόκολλα στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση. Μπορούμε να βάλουμε αντίστοιχα πρωτόκολλα και κατευθυντήριες οδηγίες και για τα νοσοκομειακά φάρμακα μέσα στα νοσοκομεία. Με όλα αυτά μπορεί να γίνει ένας εξορθολογισμός της φαρμακευτικής δαπάνης που θα μας επιτρέψει και να ανακουφίσουμε την επιβάρυνση των ασθενών και να αφήσουμε χώρο στο να μπουν στη χώρας μας καινοτόμα φάρμακα που θα αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά σύγχρονες ασθένειες.

Το ζήτημα της φαρμακευτικής πολιτικής είναι κρίσιμο και πρέπει να αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα και με διάθεση συστράτευσης και συνεργασίας όλων των φορέων, των κοινωνικών εταίρων σε αυτήν την υπόθεση. Πρέπει να παίξει πολύ κρίσιμο ρόλο η Πολιτεία βεβαίως, η οποία μπορεί να ενισχύσει ένα σοβαρό αναπτυξιακό σχέδιο της εγχώριας βιομηχανίας, να διευκολύνει την πρόσβασή της σε άλλες αγορές, να στηρίξει με μια σοβαρή καμπάνια ενημέρωσης την αξιοπιστία των εγχώρια παραγομένων γενοσήμων φαρμάκων, να προωθήσει θετικά κίνητρα σε γιατρούς, φαρμακοποιούς και κυρίως στους ασθενείς, πρέπει να προβλεφθεί μειωμένο ποσοστό συμμετοχής στο κόστος, ειδικά για τα γενόσημα και μέσα από αυτό το πλέγμα να πετύχουμε αυξημένη διείσδυση γενοσήμων στην αγορά που είναι και η απάντηση στον κίνδυνο για την επιβίωση της εγχώριας βιομηχανίας».

Σχετικές ειδήσεις