Η Ουκρανία ως «ενδιάμεσο στάδιο»: Τι λέει ο νέος αρχηγός του ρωσικού στρατού για τη Φινλανδία
Μα ανησυχητική δυναμική στη στρατηγική της Ρωσίας, υπονοώντας ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά ενδιάμεσο στάδιο σε μια ευρύτερη γεωπολιτική επιδίωξη
Ο νέος αρχηγός του Στρατού Ξηράς της Ρωσίας Μορντβιτσεφ
Τον κώδωνα του κινδύνου για «επέκταση» του πολέμου από την Ουκρανία στην ευρύτερη περιοχή, κρούει με ανάρτησή του στο Facebook ο Σωτήρης Ντάλης, Αναπληρωτής καθηγητής Διεθνών Σχέσεων-Διεθνούς Πολιτικής και Ευρωπαϊκής Ενοποίησης στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ο καθηγητής στην ανάρτησή του, σκιαγραφεί μια ανησυχητική δυναμική στη στρατηγική της Ρωσίας, υπονοώντας ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά ενδιάμεσο στάδιο σε μια ευρύτερη γεωπολιτική επιδίωξη.
Στην ανάρτηση του καθηγητή αναδεικνύονται δύο βασικά σημεία
- Η ηγετική αναβάθμιση του Αντρέι Μορντβιτσέφ
Ο νέος επικεφαλής του ρωσικού στρατού ξηράς, Μορντβιτσέφ, δεν είναι μια τυχαία επιλογή. Πρόκειται για στρατηγό με ενεργή εμπλοκή σε εμβληματικές και σκληρές ρωσικές επιχειρήσεις — όπως στη Μαριούπολη και στην Αβντιίβκα — και με ρητορική που επιβεβαιώνει ότι η Ουκρανία θεωρείται από τη Μόσχα ως «πέρασμα» και όχι τελικός προορισμός. Η φράση του ότι η Ουκρανία είναι απλώς «ενδιάμεσο στάδιο» αποκρυσταλλώνει μια ρωσική στρατηγική επέκτασης. - Η Φινλανδία στο ραντάρ της Μόσχας
Η αναφορά σε ρωσικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις στην Καμένκα, κοντά στα φινλανδικά σύνορα, σε συνδυασμό με την τοποθέτηση επιθετικής στρατιωτικής ηγεσίας, δημιουργεί σενάρια περαιτέρω επέκτασης των εχθροπραξιών — ή έστω ψυχολογικής πίεσης — προς κράτη που εντάχθηκαν πρόσφατα στο ΝΑΤΟ (η Φινλανδία έγινε μέλος το 2023).
Ο καθηγητής φαίνεται να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ότι η Ρωσία βλέπει τη σύγκρουση στην Ουκρανία όχι μόνο ως «πόλεμο αναχαίτισης του ΝΑΤΟ», αλλά και ως προετοιμασία για πιθανές επόμενες φάσεις. Αν η Ουκρανία θεωρείται «μεταβατικό πεδίο», τότε γειτονικά κράτη που απειλούν τη ρωσική αντίληψη για «ζώνη επιρροής» (όπως η Φινλανδία) μπαίνουν στη σφαίρα του πιθανού.
Βεβαίως, μια στρατιωτική επίθεση στη Φινλανδία, δεν είναι κάτι που μπορεί να γίνει εύκολα καθώς κάτι τέτοιο θα συνεπαγόταν εμπλοκή του ΝΑΤΟ. Ωστόσο, η Μόσχα ενδέχεται να εντείνει υβριδικές απειλές (κυβερνοεπιθέσεις, στρατιωτικές ασκήσεις, αποσταθεροποίηση συνόρων).
Μετά από αυτά, εάν η Ρωσία εδραιώσει τον έλεγχο στην ανατολική Ουκρανία και αισθανθεί στρατιωτικά ενισχυμένη, ενδέχεται να επιδιώξει στρατιωτική πίεση προς τη Φινλανδία ή τις Βαλτικές χώρες — όχι απαραίτητα με εισβολή, αλλά με στρατηγική αποτροπής και εκφοβισμού. Δεν μπορεί άλλωστε κανείς να ξεχάσει τον όρο «Φινλανδοποίηση» και το τι αυτός σημαίνει.
.jpg)
