«Κλειδί» για το Κυπριακό η ενιαία και αδιαίρετη κυριαρχία!
Εντείνονται οι διαβουλεύσεις σε διάφορα επίπεδα για άρση των εμποδίων και έναρξη της διαδικασίας των συνομιλιών για το κυπριακό.
Ο ειδικός σύμβουλος του γενικού γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Αλεξάντερ Ντάουνερ, πραγματοποιεί αλλεπάλληλες επαφές με τις δύο πλευρές, προκειμένου να υπάρξει κατάληξη στο κοινό ανακοινωθέν, γεγονός που θα οδηγήσει στην έναρξη των διαπραγματεύσεων. Σήμερα, Τρίτη, το πρωί ο κ. Ντάουνερ είχε χωριστές συναντήσεις με τον Κύπριο Πρόεδρο, Νίκο Αναστασιάδη, και τον Τουρκοκύπριο ηγέτη, Ντερβίς Έρογλου. Πληροφορίες αναφέρουν ότι η λέξη «κλειδί» για μια συμφωνία επί του κοινού ανακοινωθέντος είναι «η ενιαία και αδιαίρετη κυριαρχία».
Η Λευκωσία, σε περίπτωση που δεν γίνει αποδεκτό το προσχέδιο, που κατέθεσε, τότε θα το αποσύρει και θα παραπέμπει εφεξής στα ψηφίσματα του ΟΗΕ ως βάση διαπραγματεύσεων. Τις τελευταίες μέρες ανταλλάχθηκαν διάφορα προσχέδια, αλλά, σύμφωνα με διπλωματικούς κύκλους, χαρακτηρίζονται από «εποικοδομητική ασάφεια» σε ζητήματα, που άπτονται των βασικών πτυχών του Κυπριακού. Εξάλλου, πολιτικοί κύκλοι της ελληνοκυπριακής πλευράς, σύμφωνα με την κυπριακή εφημερίδα «Φιλελεύθερος», εκφράζουν ανησυχία για το γεγονός ότι καταγράφεται το θέμα του κατάλοιπου εξουσιών, που θα ασκούν τα συνιστώντα κρατίδια, χωρίς ουσιαστικά να καθορίζονται οι εξουσίες της κεντρικής κυβέρνησης.
Κατά άλλη εκδοχή, το θέμα του κατάλοιπου εξουσιών έχει ξεπεραστεί με την ελληνοκυπριακή πλευρά να επιδεικνύει ευελιξία, «αφού και το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο στην πράξη καλύπτει όλες τις αρμοδιότητες που ενδεχομένως να προκύψουν και συνεπώς δεν τίθεται θέμα, σημαντικά ζητήματα -για τα οποία δεν καθορίστηκε από την αρχή ποιος θα έχει την αρμοδιότητα (κεντρικό κράτος ή κρατίδια)- να αφεθούν στην αποκλειστική αρμοδιότητα των κρατιδίων». Κατά τα λεγόμενα έγκυρης πηγής, την οποία επικαλούνται δημοσιεύματα, ο Ντερβίς Έρογλου εμμένει στη θέση ότι η κυριαρχία θα πρέπει να εκπορεύεται από τις «υφιστάμενες δύο οντότητες στην Κύπρο». Η θέση αυτή κρίνεται από την ελληνοκυπριακή πλευρά ως «απαράδεκτη», επειδή παραπέμπει σε συνομοσπονδία.
Η δρ. Διεθνών Σχέσεων, Μέλανι Αντωνίου, με μεταδιδακτορική έρευνα σε νέα συστήματα παγκόσμιας διακυβέρνησης, επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι το ζήτημα της κρατικής κυριαρχίας (χρόνος σύστασης, από πού πηγάζει και πώς κατανέμεται) «είναι από τα ακανθώδη εκείνα θέματα που μετατράπηκαν σε πεμπτουσία του κυπριακού προβλήματος».
«Το ζήτημα της κρατικής κυριαρχίας είναι ένα εξόχως πολιτικό ζήτημα» αναφέρει και προσθέτει: «Οι διαφορετικές προσεγγίσεις που εκφράζει η κάθε πλευρά σε αυτό το ζήτημα αποκαλύπτουν ουσιαστικά το διαφορετικό όραμα/στοχεύσεις που η κάθε μια έχει για το μελλοντικό κράτος της Κύπρου και, κατ' επέκτασην, για την υπόσταση, τον ρόλο και την ισχύ του στο διεθνές και περιφερειακό σύστημα, αλλά και για τις δημοκρατικές ελευθερίες, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των πολιτών του μέσα σε αυτό».
Σύμφωνα με την κ. Αντωνίου, η επίγνωση του διαφορετικού οράματος και στοχεύσεων, που επιφυλάσσουν τα εμπλεκόμενα μέρη για το μέλλον της Κύπρου, σε συνδυασμό με τις πρακτικές δυσκολίες που μεταφέρει σε έναν διάλογο η διαπραγμάτευση κατ' εξοχήν πολιτικών εννοιών σε μια προσπάθεια εξεύρεσης συμβιβαστικών λύσεων, οδήγησε τους κατά καιρούς διαμεσολαβητές, προεξαρχόντων των Αμερικανών και Βρετανών, στην υιοθέτηση της τακτικής της «εποικοδομητικής ασάφειας» για να συνεπικουρεί, μεταξύ άλλων, τους όρους της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας και των συνιστώντων κρατιδίων.
«Η εισαγωγή της εποικοδομητικής ασάφειας ως εργαλείο στη διαπραγμάτευση είχε διπλή στόχευση: αφενός, να γεφυρώσει τις ενυπάρχουσες διαφορές μεταξύ των δύο πλευρών, επιτρέποντας στην κάθε μια να ερμηνεύει κατά το δοκούν τη συμφωνηθείσα λύση και, αφετέρου, κατά ανάλογο τρόπο να διευκολύνει την εσωτερική διαχείριση εκ μέρους τής κάθε πλευράς των διαφωνούντων με την όποια συμφωνηθείσα λύση» εξηγεί. Η αποτυχία της πρόσφατης άτυπης συνάντησης Αναστασιάδη- Έρογλου δεν πρέπει, παρατηρεί η κ. Αντωνίου, να εκπλήσσει, γιατί η επιδίωξη καθαρών απαντήσεων που να απεικονίζονται σε ένα κοινό ανακοινωθέν, πριν την έναρξη ενός νέου γύρου διαπραγματεύσεων, απλώς αποκαλύπτει τις πραγματικές διαφορές που χωρίζουν τις δύο πλευρές ως προς το όραμα και τις στοχεύσεις τους για το μελλοντικό κυπριακό κρατικό μόρφωμα.
Η δρ. Αντωνίου τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι το Εθνικό Συμβούλιο πρέπει «επιτέλους να τολμήσει να απαντήσει με ειλικρίνεια ποια λύση θέλει η ελληνοκυπριακή πλευρά, πώς την επιτυγχάνει και αν δεν μπορεί, ποιες εναλλακτικές δράσεις αναλαμβάνει και με ποιον στόχο.
Οι όποιες απαντήσεις δοθούν, θα πρέπει να στηρίζονται σε μια ειλικρινή, χωρίς παραμορφωτικούς φακούς, και σε βάθος μελέτη μιας σειράς πολιτικών παραμέτρων, όπως:
1. Οι γεωπολιτικές διαφοροποιήσεις, που συντελούνται στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.
2. Τα γεωπολιτικά, γεωστρατηγικά και γεωοικονομικά συμφέροντα που εξαρτούν στην περιοχή οι Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ρωσία.
3. Οι στρατηγικοί στόχοι της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας.
4. Η ιδιότητα της Κύπρου ως κράτους- μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
5. Η αναβάθμιση του γεωστρατηγικού ρόλου της Κύπρου, λόγω της ανακάλυψης υδρογονανθράκων.
6. Οι πολιτικές επιπτώσεις της κυπριακής οικονομικής κρίσης».
Διαβάστε επίσης:
Δημοφιλείς Ειδήσεις
