ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Υπό απειλή η άγρια ζωή στην Ευρώπη

Υπό απειλή η άγρια ζωή στην Ευρώπη
Η ανάπτυξη και η επέκταση των μεταφορικών δικτύων στη Γηραιά Ήπειρο αφανίζουν σταδιακά τη χλωρίδα και την πανίδα της Ευρώπης..

Η ανάπτυξη και η επέκταση των μεταφορικών δικτύων στη Γηραιά Ήπειρο αφανίζουν σταδιακά τη χλωρίδα και την πανίδα της Ευρώπης, σύμφωνα με την έκθεση «Κατακερματισμός του φυσικού τοπίου στην Ευρώπη», που έδωσαν στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος και το Ελβετικό Ομοσπονδιακό Γραφείο για το Περιβάλλον .

Στην έκθεση εφαρμόζεται μέθοδος που πολιτικοποιεί το βαθμό στον οποίο διακόπτεται η κίνηση των ζωικών πληθυσμών από εμπόδια όπως αυτοκινητόδρομοι και σιδηροδρομικές γραμμές. Τα ζώα γίνονται θύματα τροχαίων, ενώ οι άξονες μεταφοράς τα απομονώνουν σε όλο και μικρότερες ομάδες και πιο ευάλωτες, εμποδίζοντας την πρόσβασή τους σε πόρους και στα ταίρια τους για αναπαραγωγή.

Οι χώρες της Μεσογείου, η Ελλάδα, η Ισπανία και η Ιταλία χαρακτηρίζονται, συνολικά, από μεσαίο επίπεδο κατακερματισμού του φυσικού τοπίου.

Τα υψηλότερα επίπεδα κατακερματισμού απαντώνται στο Βέλγιο, την Ολλανδία και το Λουξεμβούργο, ακολουθούμενο από τη Μάλτα, τη Γερμανία και τη Γαλλία. Η χαμηλή πληθυσμιακή πυκνότητα, τα βουνά και οι απομακρυσμένες περιοχές σημαίνουν ότι η Σκανδιναβία έχει εν γένει χαμηλά επίπεδα κατακερματισμού του φυσικού τοπίου.

Η Ρουμανία, στην οποία κυριαρχούν τα Καρπάθια, έχει αποφύγει τον - μεγάλης κλίμακας - κατακερματισμό, καθώς με τα 13 εθνικά πάρκα της και τις πάνω από 500 προστατευόμενες περιοχές της, «προσφέρει στέγη» στο 60% των αρκούδων, το 40% των λύκων και το 35% των λιγκών της Ευρώπης. Αντιθέτως, στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη εκκρεμεί η υλοποίηση φιλόδοξων σχεδίων ανάπτυξης του δικτύου των αυτοκινητοδρόμων, με την Πολωνία να αντιπροσωπεύει το 40% της συγκεκριμένης αγοράς στην περιοχή, τα επόμενα χρόνια.

Οι δύο οργανισμοί συνιστούν στις κατασκευαστικές να κατασκευάζουν περισσότερα τούνελ, περάσματα και γέφυρες, επιτρέποντας στα ζώα να μετακινούνται πιο ελεύθερα. Υποστηρίζουν, επιπλέον, ότι οι υπεύθυνοι σχεδιασμού θα πρέπει να στοχεύουν στην αναβάθμιση παλαιών δρόμων αντί στην κατασκευή καινούργιων, με τη δημιουργία παρακαμπτηρίων κοντά σε αστικά κέντρα ή προκρίνοντας χάραξη δρόμων παράλληλα σε σιδηροδρομικές γραμμές.