Ο Σταύρος Γκίνης στο Newsbomb.gr: Θέλω να προπονούμαι με την εθνική και παράλληλα να σπουδάζω
«Βουβές» παραμένουν έως τώρα οι κραυγές του 20χρονου Έλληνα πρωταθλητή, Σταύρου Γκίνη, στους κρίκους που έχει περάσει στην ιατρική Πάτρας και ζητά να πάρει μεταγραφή στην Αθήνα για να μπορεί να είναι και στη σχολή και στην προπόνηση
Είναι πρωταθλητής στους κρίκους. Πολλοί κάνουν λόγο πως θα διαπρέψει στο άθλημα σε διεθνές επίπεδο τα επόμενα χρόνια. Και ενώ υπάρχει ένα τέτοιο ταλέντο που δουλεύει καθημερινά για να φθάσει ψηλά και να γράψει την δική του ιστορία ο Σταύρος Γκίνης, δεν μπορεί να σπουδάσει. Όχι, επειδή δεν το θέλει. Ο φοιτητής ιατρικής Πατρών ζητά το αυτονόητο την μεταγραφή του στην Αθήνα για να μπορεί να παρακολουθεί και τη σχολή του και να προπονείται με το κλιμάκιο της εθνικής.
Ο ίδιος μιλώντας στο Newsbomb.gr και απευθύνει έκκληση να ακουστεί για να λυθεί το θέμα που έχει δημιουργηθεί. Παράλληλα τονίζει τι σημαίνουν οι κρίκοι για εκείνον, πως άρχισε και γιατί την ενασχόληση του με την ενόργανη, ποιοι είναι οι στόχοι του και ποια είναι η σχέση του με τον μεγάλο Λευτέρη Πετρούνια.
Ένα παιδί σεμνό που ζητά αυτά που δικαιούται και τίποτα παραπάνω…
Σταύρο είσαι πρωταθλητής στους κρίκους και ταυτόχρονα φοιτητής στην ιατρική της Πάτρας, ποιο είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις και πρέπει να επιλέξεις ένα από τα δύο;
«Το πρόβλημα που αντιμετωπίζω ως αθλητής και συνάμα ως φοιτητής είναι ότι δεν υπάρχει κλιμάκιο εθνικής ομάδας στην περιοχή που φοιτώ καθώς παράλληλα δεν μου επιτρέπεται η μεταγραφή μου στο πανεπιστήμιο Αθηνών έτσι ώστε να μπορώ να συνεχίσω και τον αθλητισμό και τις σπουδές, επομένως η επιλογή μου πλέον είναι μονόδρομος ή το ένα ή το άλλο. Αυτό όμως σημαίνει ότι αν επιλέξω τον πρωταθλητισμό δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλοι οι αθλητές έχουν ημερομηνία λήξης στα 30, 32 , 34 το πολύ ακόμα και ο καλύτερος αθλητής αποσύρεται. Αρά τι μένει μετά όταν σβήσουν τα φώτα, τα συγχαρητήρια και τα μας έκανες υπερήφανους;
Δεν είναι επάγγελμα ο πρωταθλητισμός. Επίσης όλοι ξέρουμε ότι το να κάνεις πρωταθλητισμό στην Ελλάδα όχι μόνο δεν σε βιοπορίζει αλλά αντιθέτως πρέπει να εργάζεσαι ώστε να μπορείς να καλύψεις τα απαιτούμενα έξοδα. π.χ φυσικοθεραπείες, μασάζ, σωστή διατροφή. Όλα αυτά μηνιαίως για να καλυφθούν απαιτούν παράλληλα με τις πολύωρες προπονήσεις για πολλούς αθλητές να εργάζονται ακόμα και σε δυο δουλείες για να μπορούν να ανταπεξέλθουν. Θέλω να συμπεράνω ότι αυτή την στιγμή ένας εργαζόμενος πρωταθλητής της εθνικής ομάδας οπού θυσιάζεται καθημερινά για να μπορεί να εκπροσωπεί την Ελλάδα σε διεθνείς αγώνες φέρνοντας επιτυχίες, αιτείται μια μεταγραφή εδώ και δυο χρόνια και αυτή απορρίπτεται και αν δεν γίνει αλλαγή στον νομό θα απορριφθεί και για 3η φορά. Εάν λοιπόν δεν θέλουμε αμόρφωτους πρωταθλητές πρέπει κάτι να αλλάξει, εάν αυτό είναι που θέλουμε τότε σηκώνω τα χέρια ψηλά. Και στην τελική δεν ζητάω κάτι παράλογο, ζητάω αυτό που ίσχυε μέχρι και το 2019. Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω, έχω αγανακτήσει».
Αν ερχόσουν με μεταγραφή στην Αθήνα θα λυνόταν το θέμα σου;
«Σίγουρα θα λυνόταν το πρόβλημα όχι μόνο για μένα αλλά και για άλλους αθλητές που έχουν βρεθεί αντιμέτωποι με το συγκεκριμένο θέμα και θα βρεθούν στο μέλλον. Θα ήταν ένα καλό πρώτο βήμα ώστε να ακολουθήσουν και αλλά στις παθογένειες που αντιμετωπίζει εδώ και δεκαετίες ο αθλητισμός στην χωρά μας. Θα ήταν εγωιστικό από μεριάς μου εάν το μοναδικό μου αίτημα ήταν μονάχα η δική μου μεταγραφή μου καθώς δεν θέλω να αφήσω στο έλεος της τύχης τους τις επόμενες γενιές αθλητών οι οποίοι μπορεί να μην έχουν στο πλευρό τους έναν ολυμπιονίκη όπως έχω εγώ ώστε να αναδείξει στα media το ζήτημα και η φωνή τους να μην μπορέσει να ακουστεί ούτε στο διπλανό δωμάτιο».
Σε έχει πάει πίσω εκτιμάς η μη μεταγραφή σου και στα αθλητικά σου βήματα αλλά και στις σπουδές σου;
«Δυστυχώς τώρα θα μπω στο 3ο έτος και δεν έχω καταφέρει να παρακολουθήσω ούτε ένα μάθημα, αυτό με έχει αφήσει πολύ πίσω στη σχολή ενώ συγχρόνως όλο αυτό το ψυχοφθόρο κυνήγι της μεταγραφής δεν είναι και η καλύτερη βοήθεια για τα αθλητικά μου βήματα».
Από πότε ασχολείσαι με την ενόργανη;
«Η ενασχόλησή μου με την ενόργανη γυμναστική ξεκίνησε στην ηλικία των 5 ετών και τα τελευταία 6 χρόνια ανήκω στην εθνική ομάδα. Ουσιαστικά από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου με θυμάμαι μέσα σε ένα γυμναστήριο».
Τι έχεις κερδίσει μέσα από αυτήν;
«Από την παιδική μου ηλικία έπρεπε να στερηθώ πολλά απλά καθημερινά πράγματα, δεδομένα για τα περισσότερα παιδιά της ηλικίας μου. Μια απλή βόλτα με τα ποδήλατα, μπάλα στη πλατεία ήταν πράγματα πολύ μακρινά για εμένα. Μεγαλώνοντας λιγάκι, ακόμα και η βόλτα για ένα σουβλάκι με τους φίλους από το σχολείο ήταν κάτι που συνέβαινε πολύ σπάνια. Όλες αυτές οι στερήσεις με έχουν κάνει να εκτιμώ πάρα πολύ κάποια πολύ απλά πράγματα της καθημερινότητας, πράγματα που ίσως για κάποιους φαντάζουν δεδομένα. Αυτό είναι το πρώτο σημαντικό που έχω κερδίσει. Ωστόσο δεν γίνεται να σταθώ μόνο σε αυτό και να μην αναφερθώ στην πειθαρχεία που μου έχει διδάξει ο αθλητισμός. Ο αθλητισμός απαιτεί πειθαρχεία, πειθαρχεία όχι μόνο κατά τη διάρκεια της προπόνησης αλλά στη ζωή γενικότερα, αν είσαι απείθαρχος δεν μπορείς να γίνεις πρωταθλητής. Τέλος ο σεβασμός προς τον συνάνθρωπο και η μετριοφροσύνη είναι δύο έννοιες που οφείλει ο κάθε αθλητής να κουβαλάει πάντα μαζί του».
Τι σε ώθησε σε αυτό το άθλημα καθώς εκτός από τον Πετρούνια και το Μάρα ο κόσμος δεν έχει εικόνα, δεν είναι τόσο διαδεδομένο…
«Να σας πω την αλήθεια όταν ξεκίνησα ούτε εγώ τους γνώριζα, ήμουν πολύ μικρός. Η μητέρα μου είχε την ιδέα, έβλεπε ότι ήμουν υπερενεργητικός μέσα στο σπίτι οπότε σκέφτηκε να με πάει κάπου για να εκτονώνομαι και μετά να κοιμάμαι πιο ευκολά. Αυτό ήταν το αρχικό πλάνο, τώρα πως εξελίχθηκε έτσι... μπορεί και να το είχε δει και όνειρο, δεν ξέρω».
Πώς έχει ονειρευτεί τον εαυτό σου μέσα από το άθλημα;
«Όλοι οι αθλητές ονειρεύονται τον εαυτό τους στην υψηλότερη θέση του βάθρου, στις σπουδαιότερες οργανώσεις. Δεν είμαι η εξαίρεση».
Οι συμφοιτητές σου τι σου λένε; Πως αντιδρούν που έχουν δίπλα τους έναν πρωταθλητή;
«Αυτή είναι μια ερώτηση που θα σας απαντήσω αν και εφόσον γίνει η μεταγραφή καθώς ακόμα δεν τους έχω γνωρίσει».
Πώς είναι η σχέση σου με τον Λευτέρη Πετρούνια, τι έχεις κερδίσει από αυτόν τον μεγάλο αθλητή;
«Τον Λευτέρη τον γνώρισα από όταν ήμουν μωρό όπως έχει πει και ο ίδιος. Από τότε τον θαύμαζα και όσο μεγαλώνω και συνειδητοποιώ πόσα έχει καταφέρει αυτός ο άνθρωπος τον θαυμάζω όλο και περισσότερο. Οι συμβουλές του με έχουν βοηθήσει καθοριστικά όχι μόνο για θέματα προπόνησης αλλά και για θέματα ζωής. Ο Λευτέρης με έχει βοηθήσει σε πολλά, μέχρι και το σπίτι του στους ξενώνες μου έχει παραχωρήσει. Σπουδαίος αθλητής και πάνω από όλα άνθρωπος».
Τέλος, ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι σου στους κρίκους;
«Σε ένα μήνα είναι το παγκόσμιο πρωτάθλημα στο Λίβερπουλ, εκεί θα βρεθώ αντιμέτωπος για άλλη μια φορά με τεράστιους αθλητές από όλο το κόσμο. Μια καλή εμφάνιση και εκεί είναι ο επόμενος στόχος».
Δείτε κι αυτά από το Weekend Edition
ΑΕΚ: Μια διαδρομή από το τίποτα ως τα πάντα! - Το infographic του Newsbomb.gr για την «OPAP Arena»
Σπύρος Χρυσικόπουλος: «Ένιωσα πως έφερα πιο κοντά την Ελλάδα»
Από την Πετρούπολη στην κορυφή της Ευρώπης… κολυμπώντας
