Μακρόν όπως... ντε Γκωλ: Από τον Σηκουάνα στην Ιρλανδία και το πιθανό τέλος εποχής

Ώρες αφότου ο τελευταίος πρωθυπουργός του αναγκάστηκε να παραιτηθεί -αδυνατώντας να σχηματίσει υπουργικό συμβούλιο που διήρκεσε περισσότερο από μία ημέρα- ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν εθεάθη να περπατάει μόνος του δίπλα στον Σηκουάνα ένα κρύο φθινοπωρινό πρωινό.

Οι σωματοφύλακες κρατούσαν αποστάσεις μπροστά και πίσω του καθώς ο ίδιος περνούσε μέσα από μια σφυρήλατη σιδερένια πύλη προς το πέτρινο ανάχωμα φορώντας ένα μαύρο παλτό. Η σκηνή, που καταγράφηκε από μακριά σε βίντεο και προβλήθηκε στη γαλλική τηλεόραση, θύμισε εικόνες του Σαρλ ντε Γκωλ να αναζητά παρηγοριά στις ανεμοδαρμένες πεδιάδες της Ιρλανδίας μετά την παραίτησή του στο τέλος της δεκαετίας του 1960 - ένας ηγέτης που υποχωρούσε εσωστρεφώς καθώς η πολιτική του εποχή πλησίαζε στο τέλος της.

Ο Μακρόν είναι πρόεδρος μέχρι το 2027, αλλά η παραίτηση του Σεμπαστιάν Λεκορνί, του πέμπτου πρωθυπουργού του μέσα σε δύο χρόνια, έχει αυξήσει τις πιθανότητες ο κάποτε «χρυσός γιος» της γαλλικής πολιτικής να μην καταφέρει να φτάσει στη λήξη της τελευταίας του θητείας.

Ο Μακρόν φάνηκε αποφασισμένος να αποφύγει αυτή την τύχη τη Δευτέρα, δίνοντας στον Λεκορνί δύο ημέρες για έσχατες συνομιλίες με την αντιπολίτευση, σε μια προσπάθεια να χαράξουν μια πορεία εξόδου από το τέλμα. Ζητώντας από τον Λεκορνί να δώσει μια τελευταία ευκαιρία, ο Μακρόν έδειξε την αποστροφή του για τις μοναδικές άλλες επιλογές που αντιμετωπίζει -νέες βουλευτικές εκλογές που θα μπορούσαν να δώσουν την εξουσία στην ακροδεξιά ή την παραίτησή του, ένα μέτρο που έχει επανειλημμένα αποκλείσει.

Καθώς οι επιλογές του έχουν περιοριστεί, ο αντιδημοφιλής Μακρόν απομονώνεται ολοένα και περισσότερο , παρακολουθώντας τους πρώην συμμάχους του να απομακρύνονται καθώς επιδιώκουν να ενισχύσουν τις δικές τους πιθανότητες να τον διαδεχθούν στις εκλογές του 2027.

Σχεδόν οι μισοί Γάλλοι κατηγορούν τον Μακρόν για την τρέχουσα κρίση, ενώ το 51% αυτών πιστεύει ότι η παραίτησή του θα μπορούσε να λύσει το αδιέξοδο, σύμφωνα με δημοσκόπηση της Elabe για το BFMTV τη Δευτέρα. «Ο Μακρόν βρίσκεται τώρα απομονωμένος, χωρίς κατεύθυνση ή υποστήριξη. Πρέπει να υποστεί τις συνέπειες: είτε παραίτηση είτε διάλυση», έγραψε στο X ο ακροδεξιός βουλευτής του Εθνικού Συναγερμού, Φιλίπ Μπάλαρντ.

Η παρακινδυνευμένη απόφαση για εκλογές

Από την αποτυχημένη προσπάθεια του περασμένου έτους να προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές, η οποία οδήγησε σε ένα κοινοβούλιο χωρισμένο σε τρία ιδεολογικά αντίθετα κόμματα, ο Μακρόν προσπάθησε να τα βγάλει πέρα ​​με τα υπουργικά συμβούλια των μειοψηφιών. Αποφασισμένος να διατηρήσει την οικονομική κληρονομιά των φορολογικών περικοπών και της αναθεώρησης του συνταξιοδοτικού συστήματος σε μια εποχή αυξανόμενης ανησυχίας των επενδυτών για το διογκούμενο έλλειμμα της Γαλλίας, ο Μακρόν διόρισε πρωθυπουργούς από μια ad hoc συμμαχία συντηρητικών και κεντρώων.

Για πάνω από ένα χρόνο, αυτές οι κυβερνήσεις δυσκολεύονταν να ψηφίσουν μέτρα μείωσης του ελλείμματος. Δύο πρωθυπουργοί διαφώνησαν λόγω της αδυναμίας τους να διορθώσουν τα δημοσιονομικά, αλλά η λεγόμενη «κοινή πλατφόρμα» - ή αλλιώς «socle commun» - άντεξε. Αυτό άλλαξε με τη δραματική εξέγερση του Μπρούνο Ρεταϊγιό, της πιο ηχηρής προσωπικότητας των συντηρητικών, ο οποίος αργά την Κυριακή επέκρινε δημόσια το υπουργικό συμβούλιο του Λεκορνί λίγες ώρες αφότου αυτό διορίστηκε.

Ο Μακρόν ελπίζει ότι ο Λεκορνί θα καταφέρει να προσελκύσει ξανά τους συντηρητικούς στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, δίνοντάς του μια σανίδα σωτηρίας. Εάν όχι, θα μπορούσε να διορίσει έναν αριστερό πρωθυπουργό, αλλά η επιμονή των Σοσιαλιστών στη φορολόγηση των πλουσίων και την ανατροπή της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος τους καθιστά δύσκολο συνεργάτη.

Εντείνεται η πίεση στον Μακρόν

Παρά την έλξη που άσκησε η Δευτέρα στον Λεκορνί, η πίεση στον Μακρόν είναι απίθανο να υποχωρήσει. Η Μαρίν Λεπέν, επικεφαλής της ακροδεξιάς Εθνικής Συσπείρωσης (RN), ζήτησε γρήγορα τη διάλυση του κοινοβουλίου και νέες εκλογές. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το κόμμα της προηγείται στις προθέσεις ψήφου.«Το RN επωφελείται από την κατάρρευση του κέντρου και συγκεντρώνει ψήφους διαμαρτυρίας, βλέποντας τη διάλυση ως μια μοναδική ευκαιρία να κυβερνήσει επιτέλους», δήλωσε ο πολιτικός αναλυτής Στιούαρτ Τσάου.

Οι εκκλήσεις για παραίτηση του Μακρόν, που κάποτε περιορίζονταν στα περιθώρια, τώρα γίνονται όλο και πιο έντονες .«Το εθνικό συμφέρον της Γαλλίας απαιτεί από τον Εμανουέλ Μακρόν να ορίσει ημερομηνία για την παραίτησή του, προκειμένου να διατηρηθούν οι θεσμοί και να ξεμπλοκαριστεί μια κατάσταση που ήταν αναπόφευκτη από την παράλογη διάλυση», δήλωσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο Νταβίντ Λισνάρ, δήμαρχος των Καννών και ανερχόμενη προσωπικότητα των Συντηρητικών.

Ο Μακρόν έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι σκοπεύει να εκτίσει ολόκληρη τη θητεία του. Αλλά αντιμέτωπος με λίγες αποδεκτές επιλογές, μπορεί να επιλέξει να τερματίσει την προεδρία του με μια δραματική χειρονομία - όπως ακριβώς ο Ντε Γκωλ, ο οποίος παραιτήθηκε το 1969.

Τον Μάρτιο του 1969 ο Ντε Γκολ ανακοίνωσε στον γαλλικό λαό την πρόθεσή του να προχωρήσει σε σειρά μεταρρυθμίσεων στη Γερουσία και την τοπική αυτοδιοίκηση. Για την έγκριση των αλλαγών αυτών προκήρυξε δημοψήφισμα για τις 27 Απριλίου. Από την αρχή ο Γάλλος πρόεδρος διακήρυξε πως, αν οι Γάλλοι δεν ψηφίσουν υπέρ των μεταρρυθμίσεών του, εκείνος θα παραιτείτο από το αξίωμά του. Όπως και έγινε.

Οι Γάλλοι καταψήφισαν τις προτάσεις του Ντε Γκολ με ποσοστό περίπου 53% και την επόμενη ημέρα, στις 28 Απριλίου, εκείνος παραιτήθηκε. Πολλοί τον κατηγόρησαν ότι προκήρυξε το δημοψήφισμα γνωρίζοντας πως θα το καταψήφιζε η πλειονότητα των Γάλλων. Σύμφωνα με αυτήν την άποψη, ο Γάλλος πρόεδρος αναζητούσε μια δικαιολογία για να παραιτηθεί, για να μην αντιμετωπίσει τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης στη χώρα. Στις προεδρικές εκλογές του 1969 νέος πρόεδρος αναδείχθηκε ο γκολικός Ζορζ Πομπιντού.

Διαβάστε επίσης