Σκορδάς: Οι Έλληνες πολίτες έχουν λογική και κρίση

Ο κ. Σκορδάς αναφέρει:

«Μέχρι την Τετάρτη, οπότε παρουσιάσαμε την εξέλιξη των τιμών κατά το 2012, το έργο που παιζόταν ήταν «οι τιμές ανεβαίνουν». Αφού, λοιπόν, τα στοιχεία της Eurostatκαι της ΕΛ.ΣΤΑΤ απέδειξαν ότι οι τιμές πέφτουν (λίγο μεν, αλλά πάντως πέφτουν) το έργο άλλαξε κι έγινε «οι τιμές δεν πέφτουν όσο οι μισθοί». Ε! λοιπόν, ας ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς κι αν θέλουμε πραγματικά να αντιμετωπίσουμε το τέρας της ακρίβειας.

Παρατήρηση πρώτη: Συζητούμε για ένα θέμα, για το οποίο οφείλουμε ανυπόκριτο σεβασμό στην αγωνία κάθε νοικοκυριού, κάθε συμπολίτη μας να τα φέρει βόλτα, σε μια πάρα πολύ δύσκολη περίοδο.

Παρατήρηση δεύτερη: Είναι άλλο πράγμα η αίσθηση της ακρίβειας κι άλλο πράγμα η άνοδος ή η πτώση των τιμών.

Η αλήθεια είναι ότι στο κλείσιμο του 2012 η πορεία των τιμών στη χώρα είναι πτωτική, για πρώτη φορά μετά από 45 χρόνια, κι αυτή η πτώση θα ήταν ακόμα πιο έντονη, αν οι δημοσιονομικές μας ανάγκες, μας επέτρεπαν πιο χαλαρή φορολογική πολιτική. Η αλήθεια είναι ότι οι επιδόσεις της Ελλάδας σε ότι αφορά στην πορεία των τιμών, είναι καλύτερη από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, και των 27 εταίρων μας στην Ευρώπη (που έχουν αύξηση +2,34%) και των 17 της Ευρωζώνης (που αυξήθηκαν +2,22%). Επίσης είναι πολύ καλύτερες από τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, οι οποίες επίσης βρίσκονται σε βαθιά κρίση και στις οποίες επίσης ασκούνται περιοριστικές εισοδηματικές πολιτικές (στην Ισπανία σημειώθηκε αύξηση +3%, στην Ιταλία +2,58% και στην Πορτογαλία +2,09%).

Κι επειδή είπαμε να λέμε αλήθειες, θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι ένα σημαντικό μέρος της καλής πορείας των τιμών οφείλεται στην κάμψη της ζήτησης. Αλλά θα πρέπει επίσης να συμφωνήσουμε ότι ένα άλλο, εξίσου σημαντικό κομμάτι οφείλεται στις πολύ σημαντικές μεταρρυθμίσεις που υλοποιούμε. Η αλλαγή της αγορανομικής νομοθεσίας που ίσχυε από το 1946, η άρση πολλών διοικητικών εμποδίων, το άνοιγμα αγορών κι επαγγελμάτων, ο αυστηρότερος έλεγχος και η εποπτεία της αγοράς, η μηδενική ανοχή στην κάθε λογής παραβατικότητα είναι μερικές μόνο από τις παρεμβάσεις που κάναμε μέσα σε διάστημα λίγων μηνών.

Σε όσους πιστεύουν ότι οι τιμές μπορούν να πέσουν όσο και οι μισθοί με αστυνομικές διατάξεις, έχω να κάνω δυο επισημάνσεις.

Επισήμανση πρώτη: μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '90, όσο το κράτος είχε εξουσία να ορίζει με διατίμηση τις τιμές, είχαμε πληθωρισμούς πάνω από 20% κι ένα ξέφρενο πάρτι αλματώδους αύξησης των τιμών.

Επισήμανση δεύτερη: το εργασιακό κόστος επηρεάζει την τιμή ενός προϊόντος μόνο αν είναι εγχώριας παραγωγής κι εντάσεως εργασίας. Πώς, επομένως, θα πέσουν οι τιμές όσο και οι μισθοί, όταν έχουμε τόσο πολλά εισαγόμενα προϊόντα κι όταν οι άλλοι παράγοντες κόστους (πρώτες ύλες, ενέργεια, φόροι) δεν παρουσιάζουν αποκλιμάκωση;

Είμαι βέβαιος ότι οι Έλληνες πολίτες έχουν λογική και κρίση, συνεπώς αντιλαμβάνονται την ουσία των επιχειρημάτων που παρέθεσα. Σε κάθε περίπτωση, θα συνεχίσω να εργάζομαι από τη θέση που μού εμπιστεύτηκε η ελληνική Πολιτεία, με σκοπό την εξάλειψη των αιτίων της ακρίβειας, όχι των αποτελεσμάτων της. Και θα το κάνω, από αίσθηση χρέους απέναντι στους συμπολίτες μου.