ΕΛΛΑΔΑ

Δηλώσαμε τη χώρα δύο φορές, ξεχάσαμε την Ακρόπολη – Ιστορίες τρέλας στα γραφεία κτηματογράφησης

Δηλώσαμε τη χώρα δύο φορές, ξεχάσαμε την Ακρόπολη – Ιστορίες τρέλας στα γραφεία κτηματογράφησης
EUROKINISSI.

Μεγάλη έκπληξη προκαλεί η ευρηματικότητα στη διεκδίκηση ιδιοκτησιών από πολίτες, «θύμα» των οποίων παρ’ ολίγον να πέσει και η Ακρόπολη.

Από τον… κυνηγό που εισέβαλε στα γραφεία κτηματογράφησης με ρούχα παραλλαγής, φυσίγγια και θηράματα ανά χείρας, έως τον αγρότη που μετρούσε με βάση τις ρίζες χρησιμοποιώντας μία φωτογραφία.

«Μπορεί κανείς να δηλώσει ό,τι θέλει; Ακόμη και την Ακρόπολη;». Πριν από μερικά χρόνια, ναι, αφού στα χαρτιά εμφανιζόταν ως «αγνώστου ιδιοκτήτη». Όμως, δυστυχώς ή ευτυχώς, τα τελευταία χρόνια έχει ιδιοκτήτη. Το «κενό» έγινε αντιληπτό από το Υπουργείο Οικονομικών και ο Ιερός Βράχος δηλώθηκε κανονικά στο Κτηματολόγιο πριν από πέντε χρόνια.

Ωστόσο, αυτή είναι μονάχα μία από τις πολλές ιστορίες καθημερινής παράνοιας στα γραφεία κτηματογράφησης που… μας κάνουν να πούμε: «Απίστευτο κι όμως ελληνικό», σύμφωνα με το «Βήμα».

Τα «έσπασε» με τον παρ’ ολίγον συμπέθερο για ένα χωράφι

Σε ένα νησί της Ελλάδας, κυνηγός εισέβαλε σε γραφείο με ένδυση παραλλαγής, φυσίγγια όπλου και θηράματα ανά χείρας, προκαλώντας αναστάτωση στους εργαζόμενους. Ήθελε να δηλώσει ένα αγροτεμάχιο. Όχι δικό του, αλλά του… γείτονα. Συγκεκριμένα, οι δύο άνδρες θα πάντρευαν τα παιδιά τους και ο «συμπέθερος» τού έταξε για προίκα ένα χωράφι.

Όμως, το προξενιό «στράβωσε» και ο γάμος ματαιώθηκε. Άρα, δημιουργήθηκε πρόβλημα με το χωράφι. Ο κυνηγός ισχυρίσθηκε πως ο «συμπέθερος» αθέτησε τον λόγο του και αποφάσισε να δηλώσει μόνος του –εκδικητικά– το χωράφι.

Με υπομονή και ήρεμους χειρισμούς, οι υπάλληλοι της υπηρεσίας κτηματογράφησης έπεισαν τον κυνηγό ότι ο ισχυρισμός του δεν θεμελιώνεται νομικά και θα απορριφθεί στη διαδικασία της υπηρεσίας.

Τελικώς, όλοι έμειναν ικανοποιημένοι και ο κυνηγός κατέληξε να κερνά ένα ποτήρι κρασί τον εργαζόμενο που τον βοήθησε, εξιστορώντας του και τις εξελίξεις στον γάμο που «στράβωσε».

«Γη μου είναι όπου βόσκουν τα πρόβατα»

Ο διαχωρισμός των αγροτεμαχίων εξαρτάται και από τις παραδόσεις ή τα γνωρίσματα κάθε τόπου. Στην Κρήτη, για παράδειγμα, χωρίζονται με βάση τις ελιές ή τα ζώα των κτηνοτρόφων.

Για πολλά χρόνια, οι Κρητικοί πήγαιναν στα γραφεία κτηματογράφησης και αντί να δηλώνουν ένα τοπογραφικό ή ένα συμβόλαιο, κρατούσαν μία φωτογραφία με πρόβατα. Η λογική ήταν απλή: «Η γη μου φθάνει μέχρι τις ελιές μου» ή «όπου βόσκουν τα πρόβατα και τα υπόλοιπα ζώα μου». Οι περισσότερες από αυτές τις ιστορίες έρχονται από τα νησιά και την ελληνική περιφέρεια.

«Στις μεγάλες αγροτικές περιοχές, όπως είναι λογικό, υπάρχουν περισσότερες διαμάχες και εντάσεις. Στόχος μας είναι έως το 2025 να έχει ολοκληρωθεί ο ψηφιακός χάρτης του Κτηματολογίου, που θα αντικαταστήσει τα 390 υποθηκοφυλακεία που λειτουργούν σε όλη τη χώρα. Δεν είναι απλό», ανέφερε ο Υφυπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Κωνσταντίνος Κυρανάκης.

Γιατί είναι και εθνικό ζήτημα

Ο κ. Κυρανάκης υπογράμμισε πως πέραν της αστείας διάστασης της υπόθεσης, υπάρχει μία πολύ σοβαρή, η οποία καθιστά την ολοκλήρωση του ψηφιακού Κτηματολογίου επιτακτική ανάγκη.

Όπως, για παράδειγμα, τα νησιά που βρίσκονται στο Ανατολικό Αιγαίο ή οι περιοχές κοντά στα σύνορα (π.χ. Έβρος). «Ιδιαίτερα στον Έβρο, έχει πολύ μεγάλη εθνική αξία τι θα κτηματογραφηθεί κοντά στα σύνορα. Διότι εκεί, με την αποτύπωση των συνόρων όπως έχει διαμορφωθεί από τη Συνθήκη της Γενεύης, δεν είναι αστείο, αλλά ένα εθνικό ζήτημα, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τη γείτονα χώρα», υπογράμμισε ο Υφυπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης.