Βλέπει την Times Square και για πρώτη φορά iPhone μετά από 44 χρόνια στη φυλακή - Η αντίδρασή του

O Ότις Τζόνσον σε ηλικία 25 ετών, φυλακίστηκε για την απόπειρα δολοφονίας ενός αστυνομικού τον Μάιο του 1970 στη Νέα Υόρκη - και όταν απελευθερώθηκε, ήταν 69 ετών.

Αφού πέρασε ένα σημαντικό μέρος της ζωής του πίσω από τα κάγκελα, αυτός ο άνθρωπος ξύπνησε απότομα όταν περιπλανήθηκε στην Times Square για πρώτη φορά. Ενώ έβλεπε τις εκθαμβωτικές πινακίδες, φάνηκε να συνειδητοποιεί πόσα είχε χάσει τις τελευταίες δεκαετίας.

Έμεινε να αναρωτιέται αν οι περαστικοί που κρατούσαν το smartphone ήταν μυστικοί πράκτορες της CIA λόγω των ακουστικών που ήταν τυλιγμένα γύρω από το λαιμό τους, αγνοώντας εντελώς την άνοδο της Apple στους τεχνολογικούς τιτάνες. Αλλά λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Τζόνσον φυλακίστηκε το 1970, παρέκαμψε εντελώς την ψηφιακή επανάσταση.

Ο πρώην δάσκαλος πολεμικών τεχνών δεν ομολόγησε ποτέ το έγκλημα και υποστήριξε την αθωότητά του, λέγοντας: «Γιατί ένας άνδρας να πυροβολήσει έναν αστυνομικό και στη συνέχεια να σταθεί στη γωνία μιλώντας σε ανθρώπους με τα ίδια ρούχα;».

Μετά την απελευθέρωσή του από τη φυλακή το 2014, ο Τζόνσον ισχυρίστηκε ότι του δόθηκε ταυτότητα, έγγραφα που συζητούσαν το ιστορικό της ποινικής του υπόθεσης, δύο εισιτήρια λεωφορείων και 40 δολάρια.

«Η φυλακή με επηρέασε πολύ», είπε στο Al Jazeera 12 μήνες μετά την απελευθέρωσή του. «Η επανείσοδός μου ήταν λίγο δύσκολη στην αρχή, γιατί τα πράγματα έχουν αλλάξει».

Έτσι, ξαφνιάστηκε λίγο όταν είδε διαφημιστικές πινακίδες νέον σε όλη την Times Square και υποψιάστηκε ότι οι άνθρωποι κολλημένοι στα gadgets τους μπορεί να είναι κυβερνητικοί πράκτορες.

Ο Τζόνσον είπε ότι ήταν μπερδεμένος από το γεγονός ότι οι άνθρωποι μπορούσαν να «περπατήσουν και να μιλήσουν στο τηλέφωνό τους χωρίς καν να κοιτάξουν πού πηγαίνουν». «Αυτό ήταν εκπληκτικό για μένα», πρόσθεσε, πριν πει για τους καλλιτέχνες του δρόμου που κατακλύζουν την Times Square: «Ξεχωρίζω εδώ για πολύ καιρό βλέποντας αυτά τα τρελά πράγματα». Οι εξελίξεις στην τεχνολογία δεν ήταν τα μόνα πράγματα που είχαν αλλάξει όσο ο Τζόνσον ήταν μέσα, καθώς το κόστος μιας κλήσης σε ένα καρτοτηλέφωνο είχε εκτοξευθεί κατά 75%. «Το θυμάμαι όταν βγήκα για πρώτη φορά», χαμογέλασε. "Επρόκειτο να κάνω μια κλήση - τότε είδα το 1 $. Ήταν 25 σεντς όταν ήμουν έξω;»

Εκτός από αυτό, οι διάδρομοι των σούπερ μάρκετ στις ΗΠΑ ήταν διακοσμημένοι με πολύ περισσότερα πράγματα από ό, τι ήταν στα τέλη της δεκαετίας του 1960, κάτι που αποτέλεσε έκπληξη για τον Τζόνσον. «Τρώω διαφορετικά πράγματα τώρα γιατί κοιτάζω όλα αυτά τα τρελά πράγματα που έχουν», είπε. «Τα αστεία δείπνα, τα διαφορετικά χρωματιστά ποτά. Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που μπορείτε να φάτε, οπότε είναι μια δύσκολη επιλογή να διαλέξετε το φαγητό που θέλετε».

Παρά το γεγονός ότι ο θάνατος μερικών από τα αγαπημένα του σνακ ήταν ένα μεγάλο πλήγμα για τον Τζόνσον, ήταν ακόμα ενθουσιασμένος που είχε την ελευθερία του. «Το να είσαι στην κοινωνία είναι ένα καλό συναίσθημα, ένα πολύ καλό συναίσθημα. Όντας μέσα στη φυλακή, μπορείτε να βγείτε έξω μόνο σε συγκεκριμένες ώρες. Μου αρέσει λοιπόν να είμαι στον ήλιο και επίσης να παρατηρώ τους ανθρώπους. Είναι ωραίο. Είναι ωραίο να είσαι ελεύθερος».